شرک و بوسیدن ضریح پیامبر (ص)؟! ” مناظره عالم شیعی با دانشمند وهابی”
۳۰ ۶
یکی از علمای محترم نقل میکند: درمدینه بودم، در مسجد النبی ـ صلّی الله علیه و آله ـ کنار قبر منوّر رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ ایستاده بودم، در این اثناء یکی از شیعیان ایرانی آمدو ضریح و دیوار مرقد شریف رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ را بوسید…
ناگهان امام جماعت مسجد که یک دانشمند وهّابی بود، او را دید، بر سرش فریاد زد که: چرا سنگ و پنجره را که فهم و شعور ندارد میبوسی و مرتکب شرک میشوی!! این دیوار از سنگ است وآن پنجره از آهن است. چرا سنگ و پنجره را که فهم و شعور ندارند میبوسی؟!
در برابر فریادهای تند امام جماعت، دلم به حال آن شیعه ایرانی سوخت. لذا جلو رفتم و به آن امام جماعت گفتم: بوسیدن این در و پنجره، نشانه پیوند وعلاقه ما به رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ است، چنان که پدر به نشانه محبتی که به فرزند خردسالش دارد، او را میبوسد، و هیچ گونه شرکی در این کار نیست.
او گفت: نه، این کار شرک است.
گفتم: آیا آیه قرآن را خواندهای:
«فَلَمَّا اَنْ جاءَ الْبَشِیرُ أَلْقاهُ عَلی وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً»؛[۱] هنگامی که بشارت دهنده (زنده بودن یوسف ـ علیه السلام ـ نزد پدرش یعقوب) آمد، آن (پیراهن) را به صورت یعقوب ـ علیه السلام ـ افکند، یعقوب بینا شد.
سؤال من این است که این پیراهن که چیزی جز چند متر پارچه نبود، چگونه چشم یعقوب را بینا کرد؟ آیا غیر از این است که این پارچه بر اثر مجاورت با یوسف ـ علیه السلام ـ دارای چنین خصوصیتی شده بود؟